De commotie spitste zich toe op de Zuyderland-ziekenhuizen in Heerlen en Geleen. Maar het moet toch symptomatisch zijn voor alle streekziekenhuizen. De financiële dwangmatigheid overheerst. Ziekenhuisbestuurders zijn vooral CFO’s, dus gefocust op de kosten en op efficiency.
In deze editie van de Tripost staan we stil bij de vorige week bekend gemaakte fiscale plannen van het vers geïnstalleerde kabinet. Knap werk, gezien het korte tijdsbestek. Inhoudelijk is het nog niet erg spannend. Er wordt wat aan knopjes van links naar rechts gedraaid, maar geen aardverschuivingen. Dat is verstandig. We krijgen wat beperkte doorkijkjes naar de verdere toekomst, maar niemand pint zich daarop vast. Er zitten een aantal vereenvoudigingen in de plannen die mij kippenvel bezorgen.
In mijn vorige blog keek ik met u uit naar de vakantie. Inmiddels heb ik de werkzaamheden hervat en leef ik weer in het ritme van voor de vakantie. Het voelt goed, ik kan de ontspanning van de zomerpauze nog even meenemen. Het valt me wel op hoe druk wij zijn als je dat afzet tegen de landen in Europa die we afgelopen periode bezochten. Je bent zelf natuurlijk als toerist onderweg, dus is het de vraag of je een objectieve waarneming doet.
De vakantieperiode breekt aan, de stress op kantoor bereikt een hoogtepunt. Soms vraag je je af waar vakantie eigenlijk goed voor is. Je werkt je te blubber om alles af te hebben voordat je vertrekt en als je terugkomt ligt er een stapel op je te wachten die alle vakantieplezier per direct verpest. Het is bovendien niet uitgesloten dat er storingen plaatsvinden tijdens de vakantie zelf.
Joost Klein treedt weer op na het echec in Malmö. Als een van de grondleggers van het Eurovisie songfestival is Nederland uitgesloten van deelname. We weten nog steeds niet wat er nu echt is gebeurd. Het lijkt me toch niet zo moeilijk voor het Zweedse OM om hiernaar onderzoek te doen. Ondanks het vaste voornemen om niet te kijken heb ik dat toch gedaan. Een non-binaire winnaar met een waardeloos lied en een voordracht waarvan ik schaamtegevoelens krijg. Maar dat is Europa vandaag.
Als jonge medewerker bij de Rijksaccountantsdienst leerde ik collega’s van de FIOD kennen, omdat zij voor een onderzoek hun intrek hadden genomen in ons gebouw. Ik herinner mij stapels dossiers en maandenlange, soms jarenlange, onderzoeken. De afwisseling tussen papierwerk en verhoren was erg belangrijk. Bevindingen uit beide bronnen werden met elkaar vergeleken en de uitkomsten uit die vergelijkingen gaven dan weer aanleiding tot nader en gerichter verhoor.
De Tweede Kamerleden Van Nispen (SP) en Mohandis (GL-PvdA) hebben een wetsvoorstel ingediend voor de herinvoering van het schoolzwemmen. Voor alle jongere lezers: vroeger kreeg je zwemles op school. Ondergetekende haalde zijn diploma’s A en B tijdens schooltijd. Ouders hoefden niet met ons heen en weer te rijden, de bus kwam ons halen en bracht ons weer terug naar school. Ik kan me zelfs niet herinneren dat enige ouder zich met dit hele proces bemoeide.
Nederland heeft een eeuwenlange historie als internationaal georiënteerde natie. Dat heeft ons veel ellende en veel voorspoed opgeleverd. Het lijkt wel of we met die internationale oriëntatie willen afrekenen. Zowel de premier als de koning excuseren zich in het openbaar voor ons slavernijverleden. De herdenkingen met betrekking tot de politionele acties in Indonesië worden drukbezocht en volledig op televisie uitgezonden. Kolonies en voormalige kolonies worden financieel gecompenseerd voor de door ons berokkende schade.