Ik had beloofd dat ik niet zou gaan stemmen. Ik heb me eraan gehouden, ondanks de regelmatig opstekende gewetensnood. Mijn stem kon de politieke aardverschuiving niet tegenhouden. Althans zo heette het in de krant. In plaats van een dansende Kaag op tafel nu een dansende Caroline op het podium.
Afgelopen week was ik in Lattrop, een klein dorpje in Twente. Niet meteen een plek waar je aan denkt als je op zoek bent naar ontspanning. Het ligt in het noordoostelijk deel van Twente, tegen de Duitse grens gedrukt. Twente ligt in Overijssel en heeft niets te maken met de Achterhoek, zoals vaak wordt aangenomen. Plaatsen als Hengelo, Almelo, Enschede en Oldenzaal zijn wel bekend. Ook niet meteen steden waar je speciaal naartoe wilt. Of het zou moeten zijn voor de grote carnavalsoptocht van Oldenzaal, die wel 100.000 mensen trekt.
Aan het einde van mijn werkdag kijk ik graag naar oude muziekclips die doorlopend te zien zijn op 192TV. Woensdag had ik een naar bericht gekregen over het overlijden van een jongeman. Dat speelde nog door mijn hoofd toen ik de eerste woorden hoorde van Battle Hymn Of The Republic door Andy Williams. Hij zong dit tijdens de kerkdienst voor de begrafenis van Robert Kennedy.
De jaarlijkse kerstbijeenkomst grijp ik aan om terug te blikken op het afgelopen jaar en een blik vooruit te werpen naar het volgend jaar. Al jaren mag ik mij gelukkig prijzen met een top team aan mensen, die hard werken en met hun hart werken.
Best flauw om zo een titel te kiezen. Voor KPN dan. In plaats van KPN kan immers ook Ziggo, Enexis, NS of Rabobank worden ingevuld. Bedrijven die verantwoordelijk zijn voor cruciale onderdelen van onze infrastructuur. Bedrijven die daarom ook te maken hebben met gedwongen schaalgrootte om hun diensten rendabel te kunnen afzetten aan ons, consumenten. Maar ook bedrijven die onder toezicht staan van de overheid en worden opgezadeld met zorgplicht voor hun klanten en wettelijke regels die niemand meer begrijpt. Ze hebben het allemaal moeilijk.
U hebt vast al wel een keer een familiereünie meegemaakt. Niet zo een reünie als Het Familiediner van de EO, maar een gezellige bijeenkomst met familieleden om met elkaar weer eens bij te praten. Wij mochten dat eerder deze maand doen met de neven en nichten van mijn moeders kant. De Amsterdamse familie dus. Na 8 jaar, dus er was wel wat te vertellen.
De vakantie ligt achter ons, we zijn weer allemaal hard aan het werk. Het zeurdeel van de samenleving heeft zich alweer op een nieuwe crisis gestort, de energiecrisis. Er schijnen al veel mensen te zijn die hun energierekening niet meer kunnen betalen. Hoe kan dat nou?
In april 2020 is de compensatieregeling van het UWV in het leven geroepen. Deze regeling houdt – kortgezegd – in dat de werkgever de betaalde transitievergoeding na 2 jaar ziekte gecompenseerd krijgt van het UWV.