Luctor et emergo

Waar kun je beter vakantie vieren dan in Zeeland, als de weercondities goed zijn? Dat was ook onze gedachte dit jaar en het geluk was aan onze zijde. Dank ook aan de culinaire tips van mijn Zeeuwse vriend Dimitry Aertssen. Zo hebben we heerlijke Oosterscheldekreeft kunnen eten bij Brasserie Maritiem in Zierikzee en onvergetelijke kibbeling bij Proef Zeeland op Neeltje Jans. Zeeland is druk, het is eigenlijk één groot vakantiepark. We bezochten het graf van Roomskoning Willem II in Middelburg en bij nadere studie bleek dat Zeeland in de dertiende eeuw deel uitmaakte van Duitsland. Dat was goed te merken. Bijna alles is namelijk tweetalig. De eilanden hebben zich uitstekend ingesteld op de bezoekers uit Duitsland. Mijn aanvankelijke schroom bleek misplaatst. De Duitsers waren correct en prettig. Ze hebben het zelfs woord “sorry” aan hun dictionaire toegevoegd. Nee, de vakantie-irritatie van dit jaar ging toch vooral uit naar de E-bike generatie. Wat zijn er daar veel van. Niet dat ik zoveel irritatie had, het was meer de verwondering die mij parten speelde. De maand augustus is heel druk en heel duur. Waarom gaan mensen van 70+ dan juist in die periode vakantie vieren? Je bent niet gebonden aan schoolvakanties en niet aan sectorvakanties zoals de bouw. Gelet op mijn financiële achtergrond had ik het niet moeten doen, maar ik heb toch eens even gekeken naar de prijs van onze vakantiewoning twee weken later. U vermoedt het al, de prijs is de helft van wat wij betaalden.

Mijn zoon Jeroen ervoor gezorgd dat ik bij de broodjes voor het ontbijt ook mijn Financieel Dagblad kon meenemen. Super service, want je hebt dan echt eens de rust om een artikel volledig te lezen. Ik kan daardoor het artikel moeilijk missen, waarin verslag wordt gedaan van de penibele financiële situatie van ouderen. 80% van hen heeft geldzorgen. Een ingezonden brief gaat nog maar weer eens over de pensioenproblematiek. De inzender wil ons uitleggen dat het helemaal niet zo problematisch is dat de pensioenfondsen een lage dekkingsgraad hebben. Gewoon doorgaan met uitkeren en niets korten, zo luidt het advies van de waarschijnlijk pensioengerechtigde.

Nu maak ik mij niet zoveel zorgen over mijn eigen pensioen. Ik blijf gewoon doorwerken tot ik erbij neerval, maar hoe gaat het straks met onze kinderen? De babyboomers, om ze maar eens als generatie samen te pakken, trekken hun pensioenpotten leeg en maken voor de rest ook alles op wat ze kunnen, zo leid ik uit hun consumeergedrag af. Weet u wat een E-bike kost?

Teruggekeerd van vakantie krijg ik de schrik om het hart. De politiek heeft besloten de koopkracht van ouderen te verbeteren. He? En onze studerende kinderen worden steeds meer uitgekleed. Die kunnen nauwelijks rondkomen, met dank aan de Haagse ingrepen. Daarnaast betalen onze jonge harde werkers met kinderen zich blauw om hun kinderen op te vangen, want opa en oma zijn op de E-bike onderweg, aan het genieten van hun vrije tijd. Na enig nadenken begrijp ik het. Politieke partijen zijn net bedrijven. Zij maken scherpe analyses van hun electoraten en hun potentiële kiezers. Volgend jaar gaan we weer stemmen. Oh nee, volgend jaar gaan zij weer stemmen, de E-bikers. Die nemen zich namelijk wel de moeite om naar de stembus te gaan, de jonge mensen doen dan niet. Dat betekent dat de E-bikers de politieke agenda bepalen. En niet de jonge studenten, de jonge ouders of de hardwerkende tweeverdieners. Zelf schuld dus, zo werkt democratie.