Update: Global Exploration, Jaap Huizing en Ellen Kelleners

In onze Tripost van januari hebben wij een artikel geplaatst over de sponsoring van Jaap Huizing en Ellen Kelleners die op reis gingen voor een wereldburgerstage met Stichting Global Exploration. Inmiddels zijn ze samen bij ons op kantoor geweest om hun ervaringen met ons te delen. Ze zijn voor 3 weken afgereisd naar respectievelijk Tanzania en Kenia.

Vertel… Wat hebben jullie allemaal gedaan en wat waren jullie ervaringen?
Ze hebben diverse scholen mogen bezoeken waar ze deelnamen aan het dagelijkse leven. Elke ochtend begon de school om 08:00u met het volkslied. De lessen werden in het Engels gegeven, maar de bevolking sprak onder elkaar in het Swahili. Voor Jaap en Ellen was het in het begin wel erg aanpassen. Ze sliepen in tenten en er was geen toilet en douche zoals ze dat gewend zijn in Nederland. Toilet was soms gewoon een gat in de grond en douchen deden ze met een emmer water. Verder was het gebruik van een telefoon niet toegestaan. Hierdoor waren de kinderen echt op elkaar aangewezen en hadden ze onderling veel contact. Aan elke student werd ook een lokale buddy gekoppeld waar ze tijdens de lessen mee optrokken.

Reizen tussen de landen vereiste aparte visums en de grensbewaking was streng. De bevolking sprak over de ‘goede’ politie en de ‘slechte’ politie. De ene politie was in het wit gekleed en de andere politie in een andere kleur. De ‘goede’ politie blijkt de corrupte politie te zijn aangezien deze om te kopen waren met geld.

De schooldagen waren lang en soms gingen ze door tot 22.30 uur. De lokale studenten hadden veel discipline en kinderen die zich niet aan de regels hielden, werden dan ook streng aangepakt; kinderen werden gestraft door bijvoorbeeld op de knieën te zitten als ze zich misdroegen of ze werden soms zelfs geslagen. Dit was uiteraard voor de studenten uit Nederland wel heftig om te ervaren.

Religie speelde een belangrijke rol, het grootste deel van de bevolking is Christen of Moslim, alhoewel het Christendom wel meer zichtbaar was. Bidden was dan ook een van de dingen die ze dagelijks op school deden en waarvan ze het heel erg op prijs stelden als de Nederlandse gasten mee deden. Opvallend was ook dat ze zich meer identificeerden met hun stam dan met hun land.

Ondanks de zware omstandigheden, zoals het gebrek aan faciliteiten, waren de lokale mensen tevreden met hun leven. De kinderen daar wilden allemaal dokter of advocaat worden en veel geld verdienen zodat ze naar het Westen kunnen komen. Ondanks dat de geschiedenislessen nog steeds gaan over de slavernij waarin het Westen toch een heel negatieve rol heeft gehad.

De studenten sloten een hechte band met elkaar, omdat ze een unieke ervaring delen. Ook nu nog is er contact tussen de studenten van Nederland en Afrika. Hoewel ze veel hebben geleerd over geluk en eenvoud, voelen ze geen behoefte om nog eens terug te gaan, omdat de ervaring nooit hetzelfde zal zijn. Ze bevelen de reis wel sterk aan bij andere studenten, want je doet veel levenservaring op en je leert om gelukkig te zijn met weinig en te waarderen wat je thuis allemaal hebt.

Van de reizen van alle studenten die dit jaar hebben deelgenomen aan het Global Exploration project wordt een boek gemaakt waarin de verhalen van o.a. Jaap en Ellen worden omschreven en een overzicht te zien is van alle sponsoren. Dit boek zal ook aan Tripolis Business Support worden uitgereikt. Wij zijn erg benieuwd.

Voor meer info https://www.global-exploration.nl/home