Uitrusten in Zeeland

Een column van Rob Kusters.

Na twee dagen is het ritme om. Geen wekker en toch vroeg op. Het is warm. Je hoeft niet naar Andalusië voor zon en strand, we hebben het in eigen land. Niks hutje mutje op het hete zand. Nee, een reusachtige open tent werd ons aangeboden, twee ligstoelen erbij voor € 10. Een super strandtent op 10 meter en een speeltuin in het zand voor Thijs.

Zeeland is voor ons bekend terrein. Je hoeft dan niets meer, want je hebt het allemaal al gezien. Dat geeft rust. De camera is wel mee, maar blijft in de tas. Onze grote kinderen voegen zich later bij ons, dan is het feest compleet. Volgende week is het koeler, dan huur ik een mountainbike. Vandaag bij Proef Zeeland geweest. Hun kibbeling is een beleving. Ik heb een proefdoosje Portugese wijn gekregen. Niets mis mee. De Financieele Dagbladen van de vorige week heb ik al bijgelezen. Twee achterstallige Elseviers idem. Nu nog de biografie van Trump, die ik al voor één derde uit heb.

Eén klus kon ik niet loslaten. De verkoop van een Duitse deelneming van een van onze klanten loopt door in mijn vakantieperiode. Het is geen dagtaak, maar ik kijk mee naar de afspraken die partijen met elkaar maken en de interpretatie daarvan. Aan de andere kant is een M&A deskundige van een Big Four kantoor actief. Hij komt met creatieve berekeningen, maar ze zijn wel fout. Het is dan altijd moeilijk in een dergelijk proces om partijen te overtuigen. Je hebt dan misschien wel het voordeel van de twijfel als Big Four vertegenwoordiger, dat moet wel bij zulke tarieven, maar het komt ook aan op een duidelijke uitleg.

Het is in Zeeland een stuk koeler dan in Maastricht. Ofschoon het hier ook al te heet is voor mij, ben ik blij met de bries die langs de kust waait. Uiterst dankbaar zijn we het personeel van de kiteschool, die grote windschermen hebben opgezet waaronder wij onze strandbedden in de schaduw mogen plaatsen. Velen kruipen later om ons heen en het wordt een gezellig Hollands allegaartje. Als de Rotterdammers te druk worden, trekken we weg. Bij een visbedrijf aan de Oosterscheldedam (Seafarm) genieten we van een salade met alleen maar verse vis. Ze verkopen er o.a. oesters, mosselen, kreeft en krab. Alles ligt in glazen bassins met stromend water op je te wachten. Als onze oudste kinderen zich volgende week bij ons voegen, is het restaurant al uitgekozen.

Ik volg mijn e-mails. Dat kan ik gedurende de eerste week niet laten. Volgende week neemt de frequentie dat ik kijk sterk af. Dan ben ik in vakantiemodus. De week erna wordt moeilijk voor mijn team, want dan krijg ik weer een boel ideeën voor het nieuwe jaar. Door onze investering in IT hebben we alle jaarwerk van 2018 in juli kunnen voltooien. Dat is ons niet eerder gelukt. Met minder menskracht leveren we meer en sneller onze producten. Dat betekent dat we meer focus kunnen leggen op onze primaire taak: het monitoren van onze klanten en proactief hierop acteren. Op 1 oktober bestaan we 15 jaar, maar het lijkt alsof het nu pas echt gaat beginnen. Ons concept is volwassen en vindt nu echt de aansluiting met de behoefte in de markt. Onze cliënten zijn tevreden over onze dienstverlening. Bovenal hebben we een uitstekend team mensen. Die vertalen je denkbeelden in de praktijk, net als de medewerkers van Proef Zeeland en Seafarm.

De komende drie dagen probeer ik zoveel mogelijk de Tour te volgen. Zou Steven het podium halen? Of zelfs…

Ik hoop dat jullie allen de hitte doorstaan en tussendoor toch nog tijd vinden om te duimen voor onze Steven in de Alpen.