Panama papers

Op veel plaatsen en in veel media wordt momenteel gediscussieerd over de impact van de publicaties over Mossack Fonseca, ook wel de Panama papers genaamd. Als insider kijk je met een glimlach naar de verontwaardiging die is ontstaan. Als je zelf jarenlang bij de Belastingdienst hebt gewerkt en vervolgens vele jaren in het adviesvak hebt doorgebracht kun je niet verbaasd zijn over praktijken die hier worden geopenbaard. Was ik dan onderdeel van dergelijke praktijken? Nee, volstrekt niet. En dat geldt dan weer voor de meeste adviseurs. Je trekt je eigen grenzen, je vindt iets moreel verwerpelijk en dan doe je er niet aan mee. Het is helemaal niet zo dat we maar in alles mee gaan wat onze cliënten willen en er ook onze eigen zakken mee vullen. Complete nonsens!

De overheden zullen wel weer reageren met nieuwe regelgeving. Met name linkse politici reageren verontwaardigd over wat ze ter ore komt. De media die dit openbaren hebben ook sterke linkse roots. Het is de aloude tegenstelling die hier naar boven komt. Let wel, de media treden volgens een afgesproken scenario op: er zijn meerdere media uit meerdere landen die hierin samenwerken. Dit is eigenlijk het meest interessante onderdeel, namelijk hoe deze media het nieuws maximaal uitbuiten door het gedoseerd te verstrekken. De inhoud van de berichtgeving is heel mager. Er worden namen genoemd zonder concreet te kunnen aangeven of deze mensen iets misdaan hebben. Ok, je bent verdacht als je zaken doet via Panama. Maar het is aan de autoriteiten om te beoordelen of iets wel of niet door de beugel kan. Hoe verdacht is Clarence Seedorf nu ineens? Wat heeft hij verkeerd gedaan? Hoe wordt inmiddels op verjaardagsfeestjes over hem gesproken?

Toen ik zelf nog bij de Belastingdienst werkte was Panama al een fiscale hotspot. Waarom sluiten we verdragen met een dergelijk land, waarom boycotten we zo een land niet? Omdat dit strijdt met onze handelsbelangen. Willens en wetens worden op zichzelf onaanvaardbare praktijken gedoogd in het kader van onze VOC-mentaliteit. U hoeft echter niet verder te gaan dan Luxemburg, daar gebeuren vergelijkbare zaken. Een lid van de EU, waar onze EU-voorzitter zelf premier is geweest. Ik was er twee weken geleden en zag dat de exclusieve restaurants uitpuilden met bankiers, vermogensbeheerders, adviseurs en andere lieden die graag een graantje mee willen pikken van uw welvaart. U krijgt er vertrouwelijkheid en belastingbesparingen voor terug.

De morele discussies die worden gevoerd slaan helemaal nergens op. Rijke westerse landen heffen torenhoge belastingen omdat ze zich onbetaalbare hobby’s aanleren. Ik zal u de voorbeelden besparen die door mijn hoofd schieten. Dat ze bedrijven wegjagen naar goedkope bestemmingen wat betreft belastingen, maar net zo goed ook wat betreft arbeidskosten en milieukosten vinden ze dan verwerpelijk. Hypocriet. Eenieder die bijdraagt aan ons belastingklimaat door maar steeds te vinden dat de overheid al onze problemen, hoe belachelijk ook, moet oplossen, mag in deze discussie mooi zijn mond houden. En dan wordt het weer heerlijk stil…