Nederland is mooi

We vierden onze vakantie laat dit jaar. De augustusmaand stond in het teken van Karina, die haar middelbare school verruilde voor de universiteit. Het is Utrecht geworden. Toen iedereen terug was zijn we gaan toeren door Nederland. We gaan graag op verkenning in eigen land. Ik ben zo ouderwets dat ik vind dat je geen buitenlandse reizen verdient als je je eigen land niet kent. Ik heb ook ernstige twijfels over al die buitenlandse trips van studenten. Ik zie het vooral als vakantie, verloren tijd wat je de studie betreft.

We hebben o.a. Zwolle en Haarlem aangedaan. In beide steden logeerden we in het centrum, dus je kon de stad van de ochtend tot de avond beleven. We waren onder de indruk. Beide steden zijn in balans, liggen er prachtig bij en worden bevolkt door hele fijne mensen. Vooral Haarlem laat zien waar Nederland zo goed in is. Ruimte voor iedereen, maar we houden het wel gezellig. De jongens en meisjes van Handhaving op de fiets zijn overal zichtbaar en ze treden op tegen kleine overtredingen: zonder licht fietsen, met je scooter door een voetgangersdomein rijden etc. Wij sliepen in hotel Stempels, zeker een aanrader als je deze stad bezoekt. Een karakteristiek gebouw, de voormalige drukkerij van Johan Enschedé, waar ze o.a. onze bankbiljetten drukten.

In de dagen dat wij er waren was Joost Zwagerman er nog even voor een kop koffie. We waren geschokt door zijn overlijden. Ik had net de avond ervoor het monument voor Lennaert Nijgh bekeken, tegenover ons hotel. Twee grote woordkunstenaars, verbonden met Haarlem. Ze zijn niet meer. Het is niet vreemd dat kunstenaars gedijen in Haarlem. Als je daar door de stad zwerft, raak je geïnspireerd, voel je ruimte om je creativiteit de vrije loop te laten. Je ziet dat al terug in het winkelbeeld. Al struinend trek je voorbij aan een keur van kleine schattige winkels, die de Hollandse handelsgeest ademen. Maar er is ook de zee, Bloemendaal is in de directe nabijheid, die zorgt voor ruimte in je hoofd. Misschien had Joost daar vaker naartoe moeten gaan.

Vakantie is voor mij tijd om te lezen wat ik het hele jaar niet kan lezen. Dit keer geen boek, maar de scriptie van Joep. Joep is de oudste van mijn zus en mijn petekind. Hij is inmiddels afgestudeerd als fiscaal jurist. Zijn broer Twan heeft dezelfde studie gedaan en is vorig jaar afgestudeerd. Beiden aan de UvA. In de vakantie ben ik daarom ook nog in Amsterdam geweest om de diploma-uitreiking bij te wonen. Mijn moeder was mee, zij is in Amsterdam geboren, maar is er in geen jaren meer geweest. Daar had ze geen spijt van. De UvA ligt in het centrum, waar ’s ochtends om 11 uur overal een wietlucht hangt. Zelfs rond de vele sekstenten. Niet leuk, wat iedereen er ook van zegt. Daar is de tolerantie aan alle kanten doorgeschoten, dit is niet het Nederland waar ik van houd.

Oh ja, muziek. Volgende maand ga ik nog eens naar een concert. Van Alt-j, een jong bandje uit Leeds. Hun albums klinken verrassend, ik ben benieuwd naar hun live performance. Verder luister ik nu naar het nieuwe album van David Gilmour en naar Arcade Fire. Ik ben weer blij om een eindje te moeten rijden, lekker genieten.

Geniet met mij mee, de herfst is daarvoor een mooie tijd.