Top 2000

Afgelopen 7 december sloot de inzending voor de Top 2000. Zondagavond, net Sinterklaas verteerd, nog laat aan de slag dus om mijn favoriete lijst samen te stellen. Iedereen lag in bed, dus ik kon er in alle rust aan werken. Je mocht 5 tot 35 nummers insturen. Dat laatste aantal was voor mij zelfs te weinig. Veel favorieten kon ik niet kwijt, maar het is nu eenmaal een kwestie van keuzes. Ik heb toch al besloten om in maart niet te gaan stemmen voor de Tweede Kamerverkiezing, dus ik heb al mijn democratische power hierin gestopt.  

De Top 10 is al bekend gemaakt, 3 van mijn favorieten staan erin, de nummer 1 (Roller Coaster van Danny Vera) zeker niet. Het is bepaald geen slecht nummer, maar hier zit een boel sentiment en pushkracht van de DJ’s van Radio 2 in. We hebben dat eerder al eens gehad met Avond van Boudewijn de Groot. Daarmee blijkt toch wel dat veel stemmers luisteraar zijn van Radio 2. Ik ben dat alleen tussen Kerst en Nieuw. Dan mag zelfs de radio op kantoor aan.  

Nadat ik had gestemd, kreeg ik nog wat vragen voorgeschoteld van Radio 2. Bijvoorbeeld over mijn geslacht. Vroeger had je twee keuzes, nu veel meer. De wereld verandert. Wat niet verandert, is het gedrag van DJ’s. Ze draaien niet wat je wil en ze praten teveel. Gelukkig ging één van de vragen over dat laatste. Wat was ik blij dat ik kon aanvinken dat mijn belangrijkste verbeterpunt gericht is op het tot zwijgen brengen van de platenruiter. Het feit dat ze de vraag stellen zou kunnen betekenen dat ze zich dat zelf wel bewust zijn. Het zal niet uitmaken wat mijn antwoord was, ze vinden zichzelf daarvoor te belangrijk. Geef mensen een podium en ze ratelen maar door. Zie maar hoe beroemd een aantal virologen inmiddels zijn.  

Als het nu zinvolle informatie is over het nummer, de wijze van totstandkoming, wie het heeft geschreven, de bezetting van de band, dan zou ik gelukkig worden. Maar dat interesseert de massa kennelijk niet. Daarvoor moet je naar de uitzendingen in de late uurtjes, als de massa slaapt. Of naar Studio Brussel. Wat een genot om naar goeie muziek te luisteren en daar bescheiden Vlaamse stemmen bij te horen. Je merkt dat Vlamingen veel meer dan wij op inhoud gericht zijn. Ze nemen de pop- en rockcultuur serieus, kijk maar eens naar hun fantastische festivals.  

Een greep uit mijn 35 keuzes voor de Top 2000: 

Lost in the trees This dead bird is beautiful 

Bright Eyes No one would riot for less 

Placebo The bitter end 

Blaudzun Another ghost rocket   

De kans dat we deze nummers gaan horen tussen Kerst en Nieuw acht ik verwaarloosbaar klein. Ter compensatie draai ik een van deze nummers vlak voor het vuurwerk op Oudejaarsavond (want vuurwerk komt er toch) in plaats van Roller Coaster. Het hele jaar 2020 was al een rollercoaster, daar heb ik de boodschap van Danny Vera niet meer voor nodig.  

Fijne Kerst en een gezond 2021!