Je bent net 60 geworden en toch heb je geen ervaring met een avondklok. Natuurlijk heb je ervan gehoord. In landen met opstandige burgers kwam het wel voor. En natuurlijk in de verhalen uit de Tweede Wereldoorlog. Ik was er wel benieuwd naar. Het was te verwachten dat er verzet zou zijn. Mij verbaast het vooral dat niet onderzocht wordt waar het verzet vandaan komt. Nee, weer de standaard reactie: meer regels en hard straffen. Pas dagen later komen de eerste deskundigen aan het woord die proberen de sociale oorzaken te benoemen. Het komt niet aan, we blijven in de tunnel.
Ik heb nog de slechte gewoonte om ‘s avonds buiten onder het afdak een sigaret te roken. De rijksweg die aan onze wijk grenst zorgt voor het bijbehorende geluid, de vliegtuigen rond de luchthavens Luik en Maastricht Aachen Airport doen hun duit in het zakje. Maar nu even niet. In een nabijgelegen bossage huist al dagen een grote zwerm vogels, waarvan ik het merk nog niet achterhaald heb. Ze kwetteren erop los, waarschijnlijk foerageren ze om straks verder te vliegen naar warmere streken. Ze moeten zich haasten want er komt winters weer aan.
Het bevalt me zo, ik kijk niet uit naar het einde van de avondklok. De uitzonderingen zijn praktisch. Alia kan na 9 uur terugkeren uit Hasselt van haar cursus, Karina kan in de gesloten uren naar en van de nightcare reizen om haar werk te doen. Vera kan met de hond naar buiten. Thijs hoort in bed te liggen. Kortom, we hebben er niet echt last van. Maar de stilte is oorverdovend. Je moet er bijna niet aan denken dat het geluid straks weer terugkeert.
Het lijkt erop dat de opgelegde soberheid ons allemaal goed doet. Ik hoor veel mensen uitspreken dat ze na de lockdown niet meer willen terugkeren naar het leven van 2019. Op zondag gaan we naar de stad, we struinen wijk voor wijk af om te zien hoe onze stad erbij ligt. Thijs speelt in de kiosk op het lege Vrijthof. Hij krijst van plezier als vriendje Daan hem komt vergezellen. De stadsbewoners worden niet meer verdreven door shoppers en toeristen. Je ziet details die je niet kende.
Voetbalsupporters missen hun wekelijkse uitje. Die van MVV dachten daarom dat ze hun stad maar moesten gaan beschermen tegen relschoppers. Ik probeerde me voor te stellen hoe het zou zijn als 200 van die die relschoppers onze wijk zouden bezoeken en alles kort en klein zouden slaan. Ik ben niet zo bang aangelegd, maar hiervan kreeg ik toch nare kriebels. Gek genoeg verdwenen die weer toen ik dacht aan het optreden van de supporters. Dat het OM zo stoer was om hen te beboeten met een geldstraf van 5.000 euro leverde me weer die nare kriebels op. Een snelle fundraising actie vanuit de bevolking maakte me weer gelukkig. Eind goed, al goed.
0 Comments