Alle ogen op Nederland

Column door Jeroen Kusters

Het is vandaag 15 maart 2017, verkiezingsdag. Een dag waarop jij en ik eindelijk weer eens van ons mogen laten horen. De dag dat democratie op zijn best is en waar de media zijn vingers bij aflikt. Als ik heel eerlijk ben, zit ik niet zo vaak naar een debat te kijken. De algemene beschouwingen vind ik nog wel leuk, maar verder is het toch vooral veel zeuren over details daar in de kamer. Dit jaar echter, heb ik me goed voorbereid op de verkiezingen. Vol verbazing heb ik zitten kijken naar debatten, actualiteitenprogramma’s en satire. Zoveel partijen die zich verkiesbaar stellen, die vooral op details van elkaar afwijken. Het leek een “detailcampagne” te worden waarin de grote thema’s weinig aan bod kwamen.

Gelukkig stak Erdogan daar een stokje voor en schudde ons land weer even wakker. Even werden we weer met de neus op de feiten gedrukt. Het gaat hier om échte bedreigingen en een échte maatschappij, niet een of ander virtuele game waar je strijd om zoveel mogelijk zetels.

In een keer kwamen er een heel aantal politieke agendapunten voorbij. Moeten we extra investeren in defensie? Is het eigenlijk wel goed om lid te blijven van de Europese Unie? Mogen we het integratiebeleid als een mislukt experiment beschouwen? Het waren vragen die ik mij stelde terwijl ik zat te kijken naar een schreeuwende Erdogan. Schreeuwend naar zijn eigen mensen, binnen en buiten de landgrenzen.

Ja, het was me het weekendje wel weer. De Rusland-rel zit nog vers in ons geheugen en nu weer dit. De politieke campagnes lijken in een keer zo relatief, óf net wel belangrijker dan ooit. We staan op een kruispunt in de geschiedenis. Na Trump en Brexit zijn wij nu aan de beurt om onze stem te laten horen. Er lijkt zoveel onvrede te heersen. Europa en dan met name Duitsland houdt de adem in. Gaat hier hetzelfde gebeuren als in de UK en USA, gaan we een populistische gedachte de overhand geven?

Gisteren werden mijn collega Jelle en ik geïnterviewd door de WDR. Dit is de nieuwsomroep van Nordrhein-Westfalen (Duitsland) dat zo’n 18 miljoen inwoners telt. We hebben de uitzending niet gehaald, maar hierdoor keek ik gisteren dus een keer “Die actuelle Stunde”. Het leek alleen maar te gaan over Wilders en de negatieve houding van partijen t.o.v. Europa. Eerder deze week bereikte me al het bericht dat er in Berlijn een demonstratie heeft plaatsgevonden, waarin Nederland werd opgeroepen om bij de EU te blijven. Duitsland ziet, wellicht terecht, een serieuze bedreiging ontstaan. Met de verkiezingen van Frankrijk en Italië nog in het verschiet, kan een anti-Europese stem in Nederland een sneeuwbaleffect veroorzaken.

Er lijkt veel op het spel te staan deze keer. Ik verwacht daarom ook een hoge opkomst. Vanavond ga ik gezellig met vrienden kijken naar de verkiezingsuitslag, dat zal wel een latertje worden. Onze hoop vestigen we op de graag geziene Dionne Stax om ons,  zoals Herman de Schermman dat vorige keer klaarspeelde, te vermaken tijdens het wachten. Het is vandaag 15 maart 2017, verkiezingsdag.