Duitsland

In mijn vorige blog keek ik met u uit naar de vakantie. Inmiddels heb ik de werkzaamheden hervat en leef ik weer in het ritme van voor de vakantie. Het voelt goed, ik kan de ontspanning van de zomerpauze nog even meenemen. Het valt me wel op hoe druk wij zijn als je dat afzet tegen de landen in Europa die we afgelopen periode bezochten. Je bent zelf natuurlijk als toerist onderweg, dus is het de vraag of je een objectieve waarneming doet. Je spreekt voornamelijk bedienend personeel, gidsen en receptiemedewerkers. Maar je ziet ook het minder gehaaste op straat en in contacten met mensen.

In Italië viel me op dat veel jonge mensen een buitenlandse carrière ambiëren. Een jongen uit Napels, die in Milaan werkte, legde uit dat Italië geen kansen biedt voor jongeren en dat de universiteiten een te laag niveau hebben. Een jongen uit Iran studeerde civiele techniek aan de universiteit en wilde persé naar het buitenland, omdat hij geen kansen zag in Italië. De studie duurde 3 jaar, wat natuurlijk mager is. Ze moeten daarom aanvullende studies volgen in het buitenland.

We bezoeken graag steden, omdat daar de kans op culturele ervaringen het grootst is. Milaan is af te raden voor de zomer, omdat het te druk en te warm is. Ik heb moeite met de entreetickets voor de Duomo. Het is een gebedshuis dat toch vrij toegankelijk zou moeten zijn. Als je dan binnen bent en je daalt de trap af naar de crypte komt je een medewerker uitleggen dat je daarvoor weer een apart ticket nodig hebt. Ik heb voorspeld dat deze medewerker maximaal een maand dit werk kan doen, omdat hij bij alle bezoekers stuit op onbegrip, terwijl hij alleen maar zijn schouders kan ophalen. Hier zit een leidinggevende te slapen.

Hoe gaat het eigenlijk met onze Oosterburen?
Toch was ik in mijn vorige blog benieuwd naar Duitsland. Hoe gaat het eigenlijk met onze Oosterburen? Economisch niet goed, al geruime tijd krimpt de economie. Autorijden in Duitsland is gevaarlijk. Veel wegwerkzaamheden en veel verschillende maximumsnelheden. Ik vroeg me al af van wie we dat in Nederland geleerd hadden. In de steden is het straatbeeld heel anders dan op het platteland. Dat is in de meeste landen zo, maar in Duitsland vond ik het wel extreem. Heel veel mensen met een niet-Westerse achtergrond bevolken de binnensteden. Zwervers en bedelaars zijn talrijk, daar schrik ik van. Moet ik deze mensen geld geven? Ik zie het anderen wel doen.

In het Schwarzwald tref je het traditionele Duitsland aan. Je ziet nog mannen in Lederhose op straat lopen. Onderweg is het Baustelle rijden. Waarom zet je tientallen kilometers weg af waar niemand aan het werk is? Iedereen kijkt hier al jaren met verbazing naar, maar geen Duitser die er kennelijk om maalt. Het vertrouwen van Duitsers in de politiek is even laag als in Nederland. De Duitsers waren Olaf Scholz al beu voordat ze hem gekozen hadden tot bondskanselier. De verwachting is dat hij vervangen wordt door de 68-jarige Friedrich Merz van het CDU. De 68-jarige Merz bezigt taal die erg lijkt op die van de extreemrechtse AfD als het gaat om asielbeleid en dankt daaraan zijn succes. Een uitdaging voor hem is ook het terugdringen van de overheidsuitgaven en verlagen van de belastingen. We hebben nogal wat contacten in Duitsland en stellen vast dat we als Nederlanders niet mogen klagen over onze overheid. Hetzelfde geldt voor het Duitse rechtssysteem. Van IT hebben ze bij rechtbanken nog niet gehoord, efficiency is evenmin een bekende term en ze zien zichzelf in het geheel niet als dienstverlenende instellingen. Daarom werken ze traag, zijn ze slecht in de communicatie en heel moeilijk benaderbaar. Ver afstaand van de hedendaagse maatschappij.

Terug naar de positieve beleving. Wat een ontbijt! Wat een welgemeende gastvrijheid! Wat een hygiëne! Ik verlang terug naar de ervaringen waar de Duitsers een mooi woord voor hebben: bequem.