Het sluitstuk van onze jubileumviering in deze maand, waarin we 10 jaar bestaan, werd gevormd door deelname aan een Rond de Tafeldiscussie, georganiseerd door het Ondernemersbelang, een maandblad dat gratis onder ondernemers wordt verspreid. In de loop van volgende maand kunt u hier kennis van nemen. Ook was het mooi om alle warme gelukwensen van onze cliƫnten in ontvangst te nemen. Daar doen we het toch allemaal voor. Het cadeau van de medewerkers, een kunstwerk in glas van de Meerssense kunstenaar Felix Wijns, heeft een prominente plek in onze grote vergaderruimte gekregen. En daarmee ligt de viering weer achter ons en richten we snel de blik op de toekomst.
We gaan door op de ingeslagen weg. Na 10 jaar krijgen we de bevestiging voor de keuzes die we 10 jaar geleden hebben gemaakt. Advies is steeds belangrijker geworden voor ondernemers. Maar dan wel advies op hoog niveau. Geen knip- en plakwerk van Google of Wikipedia. Meer dan ooit heeft iedereen de mond vol van advies. Meer dan ooit wordt de behoefte bij de ondernemer expliciet om de goede adviseurs te vinden tussen de charlatans. Vandaag mocht ik onze Sociƫteit Neercanne onderrichten in de geschiedenis van het accountantsberoep. De behoefte aan de accountant ontstond aan het einde van de 19e eeuw. Het duurde echter vele jaren voordat het beroep zichzelf goed organiseerde en nog langer voordat het beroep wettelijk verankerd werd. In 1962 werd de Wet op de Registeraccountants ingevoerd. Ondanks alle schandalen staat de titel nog altijd voor hoge kwaliteit in kennis en ethiek rond de beroepsuitoefening.
Een van onze klanten verwoordde het treffend. Als we in staat blijven om ons echt klantgericht te gedragen en een oplossing te bieden voor complexe problemen dan wacht ons een mooie toekomst. Dat is nogal een uitdaging. We hebben dat de afgelopen 10 jaar steeds voor ogen gehad, maar zijn vaak onderuit gegaan. Limperg, een van de grondleggers van het accountantsberoep, had het in het begin van de 20e eeuw al over de verwachtingskloof. Roep geen verwachtingen op die je niet kunt waarmaken. Dat is lastig, zeg. Als we geen verwachtingen oproepen krijgen we geen klanten, als we verwachtingen oproepen die we niet waarmaken krijgen we onze rekeningen niet betaald. Je hebt slechts een overlevingskans als je oprecht staat voor wat je predikt. Ja, het is belangrijk dat er een goede boterham verdiend wordt, maar dat mag nooit prevaleren.
In onze ogen betekent klantgericht werken dat je relatief weinig klanten hebt. Met elke klant onderhoud je een intensieve relatie, je kent je klant, weet hoe de kinderen heten en waar ze naar school gaan. Wij noemen dat intern het klantbeeld. In onze visie mag je nooit een advies geven als je geen scherp klantbeeld hebt. Maar wie betaalt al die tijd die je daarvoor moet investeren? In de afgelopen 10 jaar maakten we een omgekeerde beweging in relatie tot de markt van dienstverleners. Die gingen voor schaalvergroting, standaardisering, IT, centralisatie en specialisatie. Ik heb vaak getwijfeld of onze strategie, waar ik toch zo heilig in geloof, wel kon overleven. We zien nu veel van die dienstverleners het loodje leggen. Recentelijk zagen we het gerenommeerde BoerCroon failliet gaan. Er zullen er meer volgen. De strategiewijziging die veel grote dienstverleners nu versneld doorvoeren komt te laat. Eer de nieuw gewenste koers de werkvloer bereikt is het schip gezonken. De paniek doet denken aan de laatste uren van de Titanic.
De markt van dienstverleners zal nog eens een golf van ZZP-ers te verwerken krijgen. Een soort omgekeerde invasie van asielzoekers: van rijk naar arm. Met lage tarieven zullen ze de prijzen bederven en het consultantsberoep omlaag halen. De schandalen onder consultants doen zich al talrijk voor, maar blijven nog onder de oppervlakte. Ze zullen binnenkort bovenkomen en de regelgeving snelt er achteraan.
Wij blijven gewoon ons ding doen. Dicht bij onze klant en met alle gebreken die mensen eigen zijn. Als we fouten maken vragen we met een nederige buiging om vergiffenis, richten ons weer op en gaan energiek verder.
Houd rekening met ons,
Rob Kusters
0 Comments